Je innerlijke kunstenaar (ik ben benieuwd naar jouw verhaal)

Hoi Angel.... Ik weet nog dat ik echt een hele tijd heb gehad dat ik graag geld briefjes tekende, en postkantoortje, ik vond dat echt helemaal het einde! en ik probeerde te schrijven in het engels , niet dat ik dat kon, maar het was voor mij duidelijk taal ! groetjes elsbeth

samen met vriendinnetjes tekenen en kleuren

Ik tekende als kind het allerliefste mode poppetjes met grote ogen en allerlei in mijn ogen hippen kleding. Daarnaast vond ik het ook leuk om met mijn opa die timmerman was meubeltjes van hout te maken.

Hoi Angelique, ik heb totaal geen herinnering aan creativiteit in mijn jeugd. Ik washet liefst buiten. Met dieren of planten bezig. maar kan me niet herinneren ooit geknutseld te hebben. Ik ben ook niet op de kleuterschool geweest. Daarom vond ik het 1e jaar van de Rietveld zo leuk: ik was voor het eerst van mijn leven aan het tekenen! Dat herinner ik me nog wel dat er toen een wereld voor me open ging. Heeft maar kort geduurd, niet eens een jaar.

Jemig dat was graven. In 1e instantie had ik echt geen idee. Zo gek! Heb toen mijn moeder gevraagd. Zij kwam eerst niet verder dan de kat aankleden en ermee in mijn poppenwagen rondrijden. Maar al pratend over vroeger en de foto’s die we ons voor de geest haalden kwamen er meer herinneringen boven. Ik ging vooral al buitenspelend op avontuur uit. Samen met mijn oudere neef waarmee ik grotendeels ben opgegroeid. Zoeken bij het grofvuil naar mooie en bruikbare dingen. Op het dak van onze school klimmen om te kijken of we stiekem ergens naar binnen konden. Wat overigens nooit is gelukt. Verkleden met mijn jongere zus was ook favoriet. Knutselen deed ik vooral op school, de naschoolse opvang en creatieve vakantiekampen. Wel grappig omdat mijn moeder van huis uit heel creatief was (en nog steeds is) maar zij er in die tijd weinig tijd voor had omdat ze fulltime werkte. Net mijn zus nog even gevraagd. Zij vertelde dat we vaak hindernisbanen maakten in onze slaapkamers. Van alles versleepten om van het bed via de kast op de matrassen en kussens op de grond te springen en koprollen te maken. Samen op jazzballet waar zij zo jaloers was op mijn knaloranje balletpakje. En ik op mijn beurt jaloers op dat mooie felblauwe van haar. Balletten kon ik voor geen meter en daar ben ik dan ook mee gestopt. Of die keer dat zij een muis had gevangen die we in een hele grote plastic rode dobbelsteen hadden verstopt. We hadden in de dobbelsteen met lucifersdoosjes en allerlei andere spulletjes een huisje voor hem gemaakt. We kunnen ons niet meer herinneren hoe lang het duurde voordat ons geheim werd ontdekt en hoe het met de muis is afgelopen. Ook wilden we heel graag meedoen met het tv programma Stuif es in. Daarvoor moest je iets bijzonders maken. Wij hadden daarvoor van alles behalve onze nagels met nagellak beschilderd. Jammer genoeg hebben we de audities nooit gehaald;-). En o ja we gingen op zondagochtend vaak knutselen in een collectieve ruimte van de flat waar we woonden. Wat leuk is dit…zomaar ineens toch heel veel herinneringen!