Op een dag zat ik me weer te verlekkeren aan alle mooie schetsboeken, verf en pennen in de kunstenaarsbenodigheden winkel, toen ik besefte dat hoeveel geld ik ook uit zou geven aan nieuwe materialen, het zou er nooit voor gaan zorgen dat ik écht creatiever ging zijn.
Dat ik met die materialen ineens wél tijd zou gaan vinden om iets te maken,
dat ik dan ineens wél tevreden zou zijn over wat op mijn papier tevoorschijn zou komen.
Dus ik maakte een beslissing;
Om tot op de bodem uit te zoeken waarom ik me zo geblokkeerd voelde om iets te maken, en tegelijk zo’n groot verlangen voelde om creatiever te zijn. Waarom was het resultaat steeds teleurstelling terwijl ik ergens voelde dat dit juist veel plezier en geluk zou geven als ik meer zou kunnen maken waar ik blij en tevreden mee zou zijn.
Via een weg van vele cursussen en opleidingen waar ik vooral leerde om andere mensen na te doen, na wel 38 keer weer te willen stoppen omdat ik voelde, ligt het nou aan mij dat ik niet blij ben met iemand nadoen? ik wil gewoon het gevoel hebben dat ik aan het spelen ben, en dat is niet door 50 lagen verf op een blaadje te smeren en dan te zeggen tada ik ben klaar (en iedereen heeft ook nog hetzelfde gemaakt!)